Ανεβαίνω σκαλοπάτια πέφτω και τσακίζομαι
Για τα δυο γλυκά σου μάτια φωσ μου βασανίζομαι
Αχ τι ειν' ο έρωτασ γι' αυτόν που αγάπησε
Τιμόνι και σκαρί παλιό μια βάρκα μοναχή
Ένα πικρό καφέ με κέρασε με ξόδεψε
Βρήκε ανοιχτή τη πόρτα κι έφυγε πρωί
Ψάχνω να 'βρω τη φωλιά τησ ταξιδεύω στη ζωή
Μα τα ίχνη απ' τα φτερά τησ με μπερδεύουν πιο πολύ
Σ' ένα τραγούδι ακουμπάω τον πόνο μου
Πέρασε πια καιρόσ κι έφυγε σαν βροχή
Θυμάμαι όμωσ τα φιλιά τα λόγια τησ
Τα δυο τησ μαύρα μάτια μέσα στο κρασί