40 fans
ประวัติของ จีระพันธ์ วีระพงษ์
จีระพันธ์ วีระพงษ์ มีชื่อจริงว่า มานะ ศิลปดนตรี เกิดเมื่อ ก.พ. 2494 เป็นชาว อ.บางบาล จ. พระนครศรีอยุธยา ในครอบครัวนักดนตรีพิณพาทย์ โดยมีพ่อเป็นมือระนาด ดนตรี
จึงอยู่ในสายเลือดของเขามาตั้งแต่เด็ก ตอนยังเล็กเขาก็ช่วยครอบครัวในเรื่องดนตรีด้วยการตีฉิ่ง และอื่นๆ พร้อมๆกับชอบการร้องเพลง โดยเขาชอบเพลงแนวเพลงของสมยศ ทัศน
พันธ์ แต่ก็ไม่ได้ร้องเป็นชิ้นเป็นอัน
เข้าวงการ
ต่อมาเมื่อครอบครัวที่พอมีพอกินของเขา (เคยมีเรือยนต์ เรือเมล์ ) ถูกโกง และหมดเนื้อหมดตัว เมื่อเรียนจบโรงเรียนภาคบังคับ (ประถม) จีระพันธ์ วีระพงษ์ ก็ออกมาหางานทำ
โดยเขาทำงานมาหลากหลาย รวมทั้งการเป็นเด็กขายขนมปัง เด็กเสิร์ฟ และพออายุ 15 ก็มาเป็นกระเป๋ารถเมล์ โดยเมื่อครั้งที่เป็นกระเป๋ารถเมล์ เมื่อมีงานชุมนุมรื่นเริงในหมู่เพื่อนฝูง
ที่ทำงานด้วยกัน เขาก็มักเป็นต้นเสียงในการร้องเพลงในกลุ่มเสมอ ในช่วงนั้น เขาได้ลองไปสมัครร้องเพลงในรายการเลียนแบบดารา โดยการร้องเพลงเลียนแบบแนวเสียงของระพิน
ภูไท ที่โทรทัศน์ช่อง 3 ปรากฏว่า ตกรอบแรก
ต่อมาเมื่ออายุ 17 ลูกพี่ที่ขับรถเมล์มองเห็นแววดัง จึงพาเขามาฝากกับวงดนตรี โดยเริ่มต้นกับวงเทวัญ ขวัญพนา แถวห้วยขวาง ซึ่งที่นี่เขาทั้งเป็นนักร้องและมือกลอง จากนั้น
ก็มาอยู่กับวงกาสะลอง ซึ่งเป็นวงคอมโบ้ ต่อมาเมื่ออายุ 19 ปีก็ย้ายมาจับงานจัดรายการอยู่ที่สถานีวิทยุยานเกราะแถวบางกระบือ และกลับไปเป็นนักร้อง ก่อนจะเลิก และหันไปทำ
ขนมขาย ก่อนที่จะย้ายมาอยู่กับวงบรรจบ เจริญพร ซึ่งที่นี่เขาได้เจอกับครูฉลอง ภู่สว่าง ครูเพลงชื่อดัง ครูฉลองเห็นแววดังของเขาจึงแต่งเพลงให้ 5 เพลง และพาไปบันทึกเสียงเมื่อ 7
พ.ค. 2515 โดยหนึ่งในเพลงชุดแรกของเขาก็คือเพลง ” คุณนายใจบุญ “ หลังจากที่เชียร์อยู่กว่า 4 เดือน พอถึงเดือนตุลาคม จีระพันธ์ วีระพงษ์ ก็แจ้งเกิดในวงการลูกทุ่งอย่างเต็ม
ภาคภูมิกับเพลงคุณนายใจบุญ ซึ่งเจ้าตัวบอกว่าเพลงนี้ดังได้ เพราะเป็นเพลงต่อเนื่องจากเพลงคุณนายโรงแรม ของระพิน ภูไท ที่ครูฉลองแต่ง และดังมาก่อนแล้ว
หลังเพลงดัง และผู้ฟังอยากเห็นหน้าค่าตา จีระพันธ์ วีระพงษ์ จึงได้ตั้งวงออกรับงานแสดงทั่วไป ซึ่งก็ได้รับความนิยมอย่างมาก จากนั้นก็ตั้งหน้าตั้งแต่ผลิตผลงานเพลงดัง
ออกมามากมาย โดยในยุคแรกเป็นผลงานของครูฉลองเป็นหลัก ในยุคต่อมาก็ได้เพลงของครูชลธี ธารทอง มาเสริม เขาทำวงอยู่ 7 ปี เมื่อความนิยมเริ่มเสื่อม เขาก็ยุบวงเมื่อปี 2522
หลังยุบวง
ในยุคที่วงการลูกทุ่งซบเซาขนาดหนัก จีระพันธ์ วีรพงษ์ ก็หันไปจับงานร้านอาหาร – คาเฟ่ อยู่ 2 ปี ก็เลิก จากนั้นก็หยิบเพลงเก่ามาบันทึกเสียงใหม่ให้กับบริษัทนิธิทัศน์โป
รโมชั่นอยู่ 2 ชุด และเมื่อวงการเพลงเริ่มฟื้นจากเพลง “สมศรี” ของยิ่งยง ยอดบัวงาม กลุ่มนักร้องลูกทุ่งยุคก่อน ซึ่งหนึ่งในจำนวนนั้น ก็มีจีระพันธ์ วีรพงษ์ รวมอยู่ด้วย ที่รวมตัวกัน
ในรูปสมาคมนักเพลงลูกทุ่ง ก็พยายามที่จะให้นักร้องรุ่นเก่าได้กลับสู่วงการ แต่ด้วยจุดอ่อนหลายประการ พวกเขาจึงออกมาในรูปของการนำเพลงเก่ามาทำเป็นจังหวะรำวงสนุก
สนาน และรวมกันร้องทีละหลายคน โดยให้ชื่องานชุดนี้ว่า “บุญหลาย” โดยให้เหตุผลว่า การที่พวกเขาโด่งดังและอยู่รอดจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะว่าต่างคนต่างก็มีบุญหลายกันทุกคน
งานเพลงชุดบุญหลายถูกผลิตออกมารวม 3 ชุด และเมื่อผู้ฟังเริ่มต้อนรับนักร้องเก่ากลับมา จากนั้นต่างคนก็กระจัดกระจายกันไปผลิตผลงานของตนเองอีกครั้ง ซึ่งก็รวมถึงวีระพันธ์
วีระพงษ์ ด้วย จีระพันธ์ วีรพงษ์ บอกว่าเสื้อลายดอก แบบที่นิยมใส่กันในช่วงสงกรานต์ปัจจุบัน มาจากอิทธิพลของชุดบุญหลาย
ผลงานเพลงดัง
* คุณนายโรงแรม
* ไก่นาตาฟาง
* มาดามดิงดอง
* โห่....กำนัน
* เมษาเศร้า
* รักเธอไม่ได้
* ขอพบเธอเพียงครึ่งนาที
* เจ้าซินอนกอดไผ๋
* ฝากใจไว้ที่พิษณุโลก
* ยิ้มระดับโลก
* แท็กซี่ป้ายเหลือง
* ขาอ่อนเงินล้าน
* ผู้หญิงใจดำ
* กลัวกรุงเทพฯ
* คนจนไม่หวาน
* บ๊ายบายผู้หญิง
* เจ้าทึม
* หัวใจชั่ว
* ซึมๆโซๆ
