Πάντα μια ζωή κόντρα λογική
Τέλεια φυλακή όσοι μ' αγαπούσαν
Πού ήσουνα εσύ τόσα χρόνια εσύ
Κι έγινα πληγή με όσα μ' ακουμπούσαν
Μέσα σε χιόνια και βροχέσ
Πόσο μεγάλωσα για δεσ
Και πόσο πάγωσα στο χθέσ
Που δεν πιστεύω στισ φωτιέσ
Άργησεσ πολύ δεν έχω ψυχή
Δεν είμαι παιδί πια μόνο μοιάζω
Άργησεσ πολύ κόβω σαν γυαλί
Όποιον πλησιάζει και τρομάζω
Μακάρι να με φτιάξεισ πάλι απ' την αρχή
Μακάρι να μ' αλλάξεισ κι ασ άργησεσ πολύ
Άργησεσ πολύ στο χω ξαναπεί
Είσαι το νησί η θάλασσα που ψάχνω
Όμωσ μεσ στο νου φράχτεσ του μυαλού
Σύνορα παντού σ' όποιο χάρτη φτιάχνω
Η πιο αθώα μου πλευρά
Κρυμμένη πάντα στη σκιά
Πάλι σε φόβουσ τριγυρνά
Και πάλι λείπει απ την καρδιά
Άργησεσ πολύ δεν έχω ψυχή
Δεν είμαι παιδί πια μόνο μοιάζω
Άργησεσ πολύ κόβω σαν γυαλί
Όποιον πλησιάζει και τρομάζω
Άργησεσ πολύ δεν έχω ψυχή
Δεν είμαι παιδί πια μόνο μοιάζω
Άργησεσ πολύ κόβω σαν γυαλί
Όποιον πλησιάζει και τρομάζω
Μακάρι να με φτιάξεισ πάλι απ' την αρχή
Μακάρι να μ' αλλάξεισ κι ασ άργησεσ πολύ