Εμένα λόγια μη μου λεσ και μη με περιπαίζεισ
Μπορεί μια μέρα να με δεισ διευθυντή τραπέζησ
Αβέρτα τα χιλιάρικα στουσ φίλουσ μου θα δίνω
Και με λουλά πολίτικο το ναργιλέ θα πίνω
Τι πράμα είναι ο άνθρωποσ δεν το 'χω καταλάβει
Εκεί που σβήνει πυρκαγιέσ άλλεσ φωτιέσ ανάβει
Κι αν του φερθεί μπαμπέσικα η τύχη η ρουφιάνα
Πατέρα κάνει τον καιρό και την ελπίδα μάνα
Γι αυτό ξηγήσου φρόνιμα και μη με κατακρίνεισ
Μα στην καινούργια μοιρασιά κουράγιο να μου δίνεισ
Γιατί άμα πέσουν τα χαρτιά και δεν πετύχω άσσο
Καλογεράκι θα γενώ και θα φορέσω ράσο