TAŞ ŞEHİR
Bir gece ayın üzerinden
Yer yüzüne bir kız düşmüş
Hayat kısaymış o düştüğü yerde
Hemen kalpsizler yanına üşüşmüş
Sarmışlar her yanını üzmüşler bu kızı
Soldurmuşlar gözlerini
O da taşlaşmış her kalbe tek tek sövercesine
Örüne yollar eylemiş
Her dağın toprağın her insanın
Yolundan ben geçtim
Ağladığım her güne bin kere lanet edip
Yolumu kendim seçtim
Tüm gece ayın ışığı
Aydınlatmış bu özgür yolu
Ufacık kalmış o devasa şehir
Kalpsizler kadar küçülmüş
Kapatmış gözlerini, koca bi nefes çekmiş
Görmeye başlamış zamanı
Atlayıp bir sandala gökyüzüne kürek çekmiş
Okşarken bu hür havayı
Her dağın toprağın her insanın
Yolundan ben geçtim
Ağladığım her güne bin kere lanet edip
Yolumu kendim seçtim
Her dağın toprağın her insanın
Yolundan ben geçtim
Ağladığım her güne bin kere lanet edip
Yolumu kendim seçtim
Yolumu kendim seçtim
Yolumu kendim seçtim
Yolumu kendim seçtim
Yolumu kendim seçtim
Yolumu kendim seçtim